Lado, María
Ed. Elvira
URZÁIZ
Daquela parecíanos que Urzáiz era pouco menos ca Nova Iorque e que alí comezaba un Vigo que nada tiña que ver con nós.
RÚA CATALUÑA
Mudáramonos a Lavadores ao morrer miña avoa, que decidira arranxarnos a vida e deixarnos un piso e un baixo na rúa Cataluña.
MARTÍNEZ GARRIDO
Subiramos Martínez Garrido e levabamos xa unha boa molladura. Eu pensaba ir para a tenda da miña nai, pero Roi propúxonos achegarnos ata a rúa Numancia, onde había unha casa que estaba debuxando.
BIBLIOTECA (Neira Vilas)
Pero non había nada que temer, comecei cuarto sentada con Cris e aos poucos días xa eramos inseparables. Non tardou en unírsenos o seu curmán Roi e os tres quedamos polas tardes para ir a biblioteca.
RAMÓN NIETO
Roi botou a andar cara a Ramón Nieto e seguino. Pasamos diante da sala e recordei que tiña que preguntarlle a meu irmán polas poetas aquelas. Deixamos atrás a miña casa e a Asociación de Pardavila, que estaba xusto ao lado e ao pouco metémonos por unha rúa á dereita.
SANTA CLARA
Cheguei puntual aos bloques que formaban as vivendas de Santa Clara. Eran edificios non moi altos, xuntiños, iguais. Semellaba un barrio onde os nenos corrían polas rúas, as portas estaban sempre sen fechar e as veciñas falaban de fiestra a fiestra coma nas películas italianas.